Jesienny wieczór – 11 listopada. Wietrznie , ponuro, Ozorków otulony szarą mgłą. Pogoda nie zachęca do wyjścia. Wielu mieszkańców miasta opuszcza jednak chętnie domowe zacisze, aby spędzić ten wieczór na wspólnym śpiewaniu pieśni patriotycznych w Miejskim Ośrodku Kultury.
To śpiewanie stało się nie tylko sposobem na aktywne przeżywanie Narodowego Święta Niepodległości , jest równie małą lekcją historii i patriotyzmu. To szczególne poczucie wspólnoty i atmosfera, której trudno szukać przed ekranem telewizora.
A w MOK-u dziś gwarno, świątecznie. W progu witają roześmiane twarze harcerzy, którzy przypinają wszystkim gościom biało – czerwone kokardki. Sala wypełnia się po brzegi. Wśród publiczności znajome twarze, dołączyli przedstawiciele władz – Poseł na Sejm RP – Marek Matuszewski, Burmistrz Miasta Ozorkowa Jacek Socha. Jeszcze chwila koncentracji wśród wykonawców i IV Ozorkowskie Śpiewanie Patriotyczne rozpoczęte.
Pierwsza pieśń wieczoru – solistka w białej sukni – śpiewa słowa otuchy … „Miejcie nadzieję …”.
„Legiony to żołnierska nuta, legiony to straceńców los ” grzmi już na całą salę donośny głos chóru. Włączamy się żarliwie we wspólny śpiew. Napełnia nas duma i czujemy jak przechodzą dreszcze . Za chwile porwie nas 20 kolejnych piosenek bliskich sercom Polaków. Popłyną jedna za drugą wywołując ciepłe uczucia i coraz większe emocje. Patriotyczny nastrój spotęgują komentarze do piosenek, prezentacja multimedialna, a także grana na żywo muzyka. W pieśniach jest zaklęta opowieść o ojczyźnie, o naszych bohaterach. Śpiewając dzielimy ich radości i smutki, ożywiamy ich pamięć.
95. rocznica „Cudu nad Wisłą” to okazja do przypomnienia pieśni śpiewanych podczas wojny polsko – bolszewickiej. Bohaterów uczciliśmy piosenką wojskową i legionową. Rozbrzmiewają więc piosenki znane , jak „Piechota”, „Rozmaryn”, ale również te z zakamarków pamięci – ” Siwy mundur”, „Leguny w niebie”. Józefa Piłsudskiego – wielkiego wodza i wskrzesiciela Państwa Polskiego wspominamy piosenką „Jedzie na kasztance”, która została napisana na imieniny komendanta.
Z wolności należy się cieszyć . Bardzo chętnie podejmujemy piosenki o charakterze wesołym i dowcipnym. Wszystkim udziela się energia płynąca z „Kadrówki”, z piosenek „Płynie Wisła”, „Ostatni mazur”, „Cztery córy miał tata” czy „Pobór na dziewczęta”.
Szczególnym powodem do radości i zarazem wzruszenia są występy dzieci i młodzieży . Jakże się nie wzruszyć , gdy najmłodsza uczestniczka imprezy – 3,5 letnia Marysia , bez cienia tremy, delikatnym dziecięcym głosikiem , recytuje wiersz Wł. Bełzy „Kto ty jesteś ?”, a potem wspólnie z mamą śpiewa piosenkę „Wojenko, wojenko”. Trudno kryć wzruszenie , gdy mali „ułani” z Zespołu „Piano” na swych drewnianych konikach, w podskokach przybywają pod okienko i razem z koleżankami w barwnych sukienkach śpiewają „Przybyli ułani”.
Entuzjastyczne brawa otrzymują harcerze – zarówno „Pro Patria”, która ożywiła salę dodając piosenką patriotycznym „elektrycznej mocy” , jak również Drużyna „Płomień” zachwycająca pieśnią „Żeby Polska była Polską”, która stanowiła akcent „Solidarnościowy” koncertu i była pieśnią finałową.
Niekwestionowanymi „przebojami” spotkania zostają piosnki „Szwoleżerowie” oraz „Góralu czy ci nie żal”. Tą ostatnią wspominamy naszego wielkiego Polaka Jana Pawła II. Bardzo lubił tę piosenkę, przypominała mu ojczyznę. Dźwięki „Górala” zabrzmiały tego wieczoru dwukrotnie, unosząc się wysoko …
Ozorkowskie Śpiewanie Patriotyczne to wielka mobilizacja duchowo – artystyczna . To rozśpiewana widownia i jednocześnie ponad setka ozorkowskich artystów intonujących pieśni. Wystąpili przedstawiciele wszystkich pokoleń: soliści, zespoły , harcerze. Wśród wykonawców: Anna Szoszkiewicz, Małgorzata i Marysia Prorok, Patrycja Olczak, Chór „Apasjonata” pod dyrekcją Marcina Sówki, Kwartet męski, Kabaret „Wesoła Wdówka”, Kapela Folklorystyczna „Ozorkowianie”, Zespół „Piano” ze Szkoły Podstawowej Nr 5 , ozorkowskie drużyny harcerskie „Płomień” i „Pro Patria”.
We wspólnie śpiewanie każdy wniósł cząstkę swej duszy. Poruszenie serc takie samo wśród artystów jak i na widowni. Choć byliśmy dzisiaj po dwóch stronach mikrofonów, zabrzmieliśmy jednym głosem. Połączyły nas pieśni. Połączyła nas Polska. Śpiewajmy więc byśmy nie zgubili naszej pieśni.
Tekst: Maryla Pankiewicz, Zdjęcia: Przemysław Kulesza
Gorące podziękowania dla wszystkich, którzy w jakikolwiek pozytywny sposób przyczynili się do powodzenia tego przedsięwzięcia składa Ewa Kruszyńska dyrektor Miejskiego Ośrodka Kultury w Ozorkowie.
W IV Ozorkowskim Śpiewaniu Patriotycznym udział wzięli:
Scenariusz, reżyseria, scenografia – Maryla Pankiewicz
Instrumentaliści
Tadeusz Pietrasik – akordeon
Zygmunt Targalski – skrzypce
Stanisław Matusiak – klarnet
Józef Kujawa – bęben
Bogdan Krzewiński – kontrabas
Piotr Wojtczak – trąbka
Marcin Sówka – fortepian
Soliści
Anna Szoszkiewicz
Małgorzata Jędrzejczak – Prorok
Marysia Prorok
Patrycja Olczak
Zespoły
Kabaret „Wesoła wdówka”
Kwartet męski
Chór APASJONATA pod dyrekcją Marcina Sówki
I Drużyna Ozorkowska im. Danuty Siedzikówny „Płomień” z druhem Zbigniewem Malinowskim
Zespół harcerski PRO PATRIA
Kapela folklorystyczna „Ozorkowianie”
Zespół dziecięcy PIANO ze Szkoły Podstawowej Nr 5 przygotowany przez Dorotę Chmielecką
Prowadzenie
Maryla Pankiewicz
Małgorzata Eljasik
Obsługa akustyczna
Julian Lewandowski
Pomoc techniczna
Szymon Bajor, Krystyna Najda, Harcerze z drużyny „Płomień”
W scenografii wykorzystano obrazy ozorkowskiego malarza Pawła Jaszczaka